از جمله یافته‌های بررسی‌های گوناگون به این موارد می‌توان اشاره کرد:
- در میان افراد بسیار خوش‌بین به طور قابل‌توجهی میزان مرگ و میر پایین‌تر است.
- بیماران خوشبینی که مورد عمل جراحی بای‌پس رگ‌های قلب قرار گرفته‌اند با احتمال ۵۰ درصد کمتر به بستری‌شدن دوباره نیازمند می‌شوند.
- بدبین‌ترین مردان با احتمال دوبرابر بیشتر در مقایسه با خوش‌بین‌ترین مردان به بیماری قلبی مبتلا می‌شوند.
اما آیا این خوشبینی است که افراد را سالم نگه می‌دارد، یا افراد سالم چنان که انتظار می‌رود چشم‌انداز روشن‌تری دارند؟
دانشمندان برای اینکه بتوانند به این پرسش پاسخ دهند، در سال‌های اخیر تجزیه و تحلیل‌های خود را طوری اصلاح کردند تا مشکلات پزشکی از قبل موجود، در افراد مورد بررسی‌شان در نظر گرفته شود.
بررسی‌هایی که با این اصلاحات انجام شد، نشان داد که بیماری‌های قبلی فرد نفی‌کننده منافع خوشبینی نیستند.
به عنوان نمونه‌ای از اینکه چگونه انسان‌ها روحیه خود را علیرغم وضعیت‌شان حفظ می‌کنند، پژوهشگران افراد سالمندی را یافتند که با وجود اینکه از به بیماری‌های وخیمی مبتلا بودند، می‌گفتند به راحتی دارند پیر می‌شوند. یک بررسی دیگر نشان داد که افراد بیمار و معلول بر خلاف تصور رایج در احساس بدبختی غرق نمی‌شوند.
یک بررسی دیگر نشان داد که خوشبینی همان ناحیه‌ای از مغز را به فعالیت برمی‌انگیزد که در افراد دچار افسردگی درست کار نمی‌کند.
اما چرا خوشبینی سودمند است؟
شاید به این علت خوشبینها از سلامتی بهتر و عمر درازتری برخوردارند که سبک زندگی سالمتری دارند، شبکه اجتماعی مستحکم‌تری را ایجاد می‌کنند، مراقبت پزشکی بهتری را دریافت می‌کنند.
همچنین استرس نیز که عامل مرگبار شناخته‌شده‌ای است، هورمون‌هایی را آزاد می‌کند که باعث تخریب هرچیزی از لثه‌ها تا قلب می‌شوند. خوشبینها ممکن است میزان پایین‌تری از هورمون‌های استرس را داشته باشند.
وراثت نیز ممکن است نقشی داشته باشد. ممکن است ژن‌هایی برخی افراد را مستعد خوشبینی کنند، و اینکه همین ژن‌ها در سلامت و طول عمر موثر باشند.
